Restauranteigenaar spelen is niet voor iedereen weggelegd. Het kan er hectisch aan toegaan in zowel de keuken als de eetzaal. Bezoekers die weer eens wat te klagen hebben dat bestellingen te laat aankomen of een kritische recensent die jouw eethuis de grond in boort. Om nog maar te zwijgen over onhandige koks die er een potje van maken in de keuken. Gelukkig is daar Nobilis met Fast Food Panic voor de Nintendo DS waar gamers zelf kunnen ervaren hoe het is om een eigen restaurant te leiden.
Fast Food Panic is niet mijn eerste kennismaking met een game uit een soortgelijk genre. Hell’s Kitchen voor de Wii en Nintendo DS had hetzelfde concept en was best vermakelijk. Grootste kanttekening was echter het gemis van het gevoel dat je echt aan het kokkerellen bent. Nobilis weet met Fast Food Panic dit element wel goed over te brengen.
Zoals de naam van de titel suggereert ben je verantwoordelijk voor een Fast-Food keten. Je bent net begonnen met je eigen restaurant en wil gauw naam maken. Hierbij beheer je niet alleen de bestellingen, je maakt ook gerechten klaar en probeert klanten tevreden te stellen. De gameplay van dit spel is het best te omschrijven als een compilatie van minigames. Op het bovenste scherm zie je de eetzaal en op het onderste scherm vindt de interactie plaats met de minigames, waarbij de besturing via de stylus gaat. Ook heb je een paar handige icoontjes op het touch screen, die je helpen bij het op gemak stellen van je klanten. Stel dat er een rat is gesignaleerd dan kun je door één van deze icoontjes aan te vinken een rattenvanger op hem afsturen.
Gerechten
Maar waar het in deze game vooral om draait is het klaarmaken van gerechten. In het begin van de Story Mode ben je vooral met simpele gerechten bezig zoals sushi en pizza, maar naarmate je verder vordert in het spel krijg je andere gerechten voorgeschoteld. Het bereiden van eten gaat bijzonder intuïtief en gemakkelijk. Voor het bereiden van sushi maak je met de stylus een halve draaibeweging om rijst uit een pan te scheppen en bij het maken van pizza moet je de juiste ingrediënten vinden, bakken en in stukken snijden. Het klink allemaal vrij simpel, alleen heb je wel elk level te maken met een tijdlimiet, want je klanten houden er niet van om lang wachten. En naarmate je verder komt, zullen klanten ook nog eens veeleisender worden, waardoor je nog sneller moet handelen. Daarnaast wil de serveerster er wel eens een potje van maken en moet je haar helpen met tafels schoonmaken of bestek afruimen. De minigames steken overigens allemaal prima in elkaar. Er wordt niet, zoals vaker gebeurt bij minigame compilaties, te geforceerd gebruik gemaakt van de speciale functies van de Nintendo DS. Je hoeft dus gelukkig niet eindeloos te krassen of hard te schreeuwen in de microfoon.
Het doel van elk level in de Story Mode is om goede ratings te krijgen van klanten en binnen de tijdslimiet alles af te ronden, maar soms worden er ook speciale eisen gesteld. De ene keer krijg je de taak om een perfecte score te krijgen van een recensent en de andere keer moet je drie veelvraten tevreden houden. Deze missies houden de gameplay fris en uitdagend, waardoor je je niet snel gaat vervelen. Spijtig alleen, is dat je de Story Mode in een paar uur kunt uitspelen, waardoor de game qua speelduur toch net wat te kort schiet. De enige reden waarom je het spel daarna nog eventueel kunt oppakken is voor het verbeteren van highscores bij alle minigames, want er is geen online speloptie of multiplayer aanwezig.
Dikke mensen
Op het gebied van vormgeving lijkt Fast Food Panic op een kruising van Habbo Hotel en manga: de personages in het restaurant ogen als Habbo-figuren, terwijl de mangastijl overeen komt met de personages in de schermteksten . Het siert de stijl van de game prima, al was meer variatie in het restaurant wel gewenst geweest. Zo doe je in de Story Mode een paar keer een ander land aan, alleen merk je dat totaal niet aan de omgeving, behalve dat je in Amerika vooral dikke mensen serveert en de Fransen moeilijk tevreden zijn. De graphics bestaan voornamelijk uit vrolijke en kleurrijke 2D graphics met hier en daar soms een 3D model. Niets hoogstaand, maar ook niet slecht. Datzelfde geldt voor de audio in de game, die vooral bestaat uit grappige deuntjes en de stemmetjes van de bezoekers.
Conclusie
Fast Food Panic is een erg vermakelijk spelletje, dat toegankelijk is voor jong en oud. Laat je echter niet misleiden door het kinderlijke uiterlijk, want het kan aardig pittig worden. De speciale functies van de Nintendo DS worden goed benut bij de minigames en op audiovisueel gebied ziet alles er ook prima uit. Het enige wat je de titel kunt aanmerken is dat de speelduur vrij kort is, aangezien er geen multiplayer is. Voor de rest is dit spel een aanrader voor iedereen die niet vies is van een toegankelijke en leuke minigame compilatie.
Download
Indien deze link niet meer werkt zou u dat dan kunnen doorgeven door middel van een reactie. Dan kan ik deze verwijderen.
R4i SDHC 